Eén wereld, miljoenen gezinnen. Zo verschillend en toch zo hetzelfde.

Op 15 mei vieren we de Internationale Dag van het Gezin.
Een dag om stil te staan bij iets wat zo vanzelfsprekend lijkt, maar in werkelijkheid eindeloos veel vormen kent: familie!
Van grootouders die onder één dak wonen tot samengestelde gezinnen, van éénoudergezinnen tot gezinnen met ouders van hetzelfde geslacht, van vrienden die als familie voelen tot gezinnen verspreid over continenten.
Overal ter wereld, in welke vorm dan ook, betekenen gezinnen hetzelfde, thuis.

In sommige gezinnen is het normaal om met drie generaties samen te wonen.
Terwijl in andere culturen zelfstandigheid op jonge leeftijd wordt aangemoedigd.
Zo zijn er gezinnen die bestaan uit bloedverwanten en anderen zijn samengebracht door adoptie of pure vriendschap.
Er zijn dus heel wat verschillen zoals:
                  ° Tradities en rituelen
                  ° Opvoedstijlen
                  ° Samenstelling
                  ° Grootte
                  ° Culturele achtergrond
                  ° Taal
                  ° Sociaal – economische verschillen
                  ° Waarden en normen
                  ° …
Toch is er een rode draad: de behoefte om ergens bij te horen

Of het nu gaat om steun in moeilijke tijden, samen lachen of het doorgeven van verhalen en waarden, gezinnen bieden een fundament.  Ze leren ons wat vertrouwen is, hoe we liefhebben en hoe we onze plek vinden in de wereld.

De internationale dag van het gezin herinnert ons eraan dat er niet één ‘juiste’ manier is om een gezin te zijn.
Groot, klein, traditioneel, modern, … ieder gezin is uniek en waardevol.

Hoe verschillend ze ook zijn, toch zijn ze gelijk.
Verschillend van vorm, gelijk in liefde.

Zoals in mijn verhaal staat te lezen is mijn gezin een nieuw samengesteld gezin.
Zowel mijn partner als ikzelf hebben kinderen uit een vorige relatie, samen hebben wij ook kinderen.  Zo zijn we best een groot (en druk) gezin.  I love it!!!
Tradities vind ik heel leuk! Als kind al kon ik daar echt van genieten, ik keek daar dan ook echt naar uit.
Door de jaren en de veranderingen in gezin zijn er wel al tradities ‘verloren’ gegaan.  Dit is jammer maar niet erg.  Zo gaat het leven.  Dingen veranderen en dat is oké.
Er zijn dan misschien al tradities verloren gegaan, er zijn ook al nieuwe tradities gemaakt.

Het zijn geen grootse dingen noch tradities die gezinnen en zelfs families verbinden.  Het zit hem ook in de kleine dingen zoals bijvoorbeeld samen eten.  Dit is de ideale gelegenheid om samen te zijn, een momentje waar iedereen zijn verhaal even kan doen, om de bekommernissen en gebeurtenissen van de dag even te delen.  Een klein en kort momentje dat veel kan betekenen.  Een momentje dat de wereld even op pauze staat en men elkaar even kan steunen, even samen lachen, …